Jedną z ulubionych lektur uczniów są "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego. Książka opowiada o trójce bohaterskich przyjaciół - Janku, Maćku i Tadeuszu, którzy poświęcili swoje młode życie, byśmy mogli dziś żyć w wolnej Polsce.

Na podsumowanie cyklu lekcji z utworem uczniowie klasy 8a wykonali mural upamiętniający bohaterów. Niektórzy wczuli się w postać Rudego i malowali żółwie, które wzywały Polaków do powolnej pracy dla Niemców. Inni,jak Alek czy Zośka, wypisywali, hasła , np."Tylko świnie siedzą w kinie","Jedźcie sami do Niemiec", lub malowali znaki Polski Walczącej. Pojawiły się także pojęcia związane z lekturą - AK, sabotaż, dywersja, Szare Szeregi, PLAN, Pawiak, akcja pod Arsenałem.

Jedna z uczennic - Julia Bogucka, napisała wiersz, w którym wyraziła wdzieczność wszystkim tym, którzy walczyli w czasie drugiej wojny światowej z hitlerowcami.

"To, co Wam zawdzięczam"

Och, słodkie życie, które odkrywać pragnę

w całej swojej okazałości.

Och, wszystkie piękne chwile, których tak łaknę.

Och, wszystkie smutki, szczęścia i złości.

 

Przybyłam na świat spokojny i czysty,

gdzie czasu mi starcza na jego podziwianie.

Niegdyś tu, gdzie stoję, stał pierścień ognisty,

a ciszę mąciły krzyki i łkanie.

Lecz wtem, z ton popiołu i zgliszczy,

jak feniks z kolan Polska powstała.

Przemogła się temu, co od środka ją niszczy

Dlaczego? Bo młodzież wszystko jej dała.

 

Młodzież ta marzyła o swojej przyszłości,

o rodzinie, o pracy, o szczęśliwym zakończeniu.

Fala chciwości jednak połamała im kości,

spaliła dom rodzinny, zabiła w więzieniu.

 

Lecz patrzcie, jak brnął oni do przodu!

Jak usta mają zamknięte, choć wrzątek tak piecze,

Jak wytrzymują czasy zimna i głodu,

Jak za swój kawałek ziemi oddają życie!

 

To dzięki Wam teraz rozwijam się i widzę,

że nie istnieje już niemiecki rygor

Za to, że teraz śmieję się, po polsku piszę,

dziękuję ja, młodzież z 2020 roku.