Uczniowie z Młodzieżowej Grupy Badawczej Ptaków Wysypisk „Kania” z SP 7 w trakcie lutowej wycieczki do Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych w Spytkowie byli świadkami pierwszego w tym miejscu obrączkowania ptaków przy karmniku. Już od listopada trwały przygotowania do tej akcji. Wtedy to pan Leon Paszkowski, zaprzyjaźniony z grupą miłośnik ptaków, wykonał karmnik, który wspólnie zainstalowaliśmy na terenie ZUOK – u. W trakcie zimowych, ciężkich dla ptaków dni staraliśmy się, aby nie zabrakło im pożywienia w postaci ziaren, słoniny i tłuszczu. Ptaki ochoczo korzystały z tych dobrodziejstw.

Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków realizuje projekt pn. „Wolontariat wysokich lotów”, który jest współfinansowany ze środków Funduszu Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014–2020. W ramach tego projektu OTOP podejmuje szereg działań skierowanych do osób zaangażowanych na rzecz ptaków w całym kraju. Są to między innymi porady prawne dotyczące przyrodniczych interwencji, zapoznanie się z metodami skutecznych działań w społeczności lokalnej, czy też rozwijanie wiedzy ornitologicznej dla osób, które zaangażowane są w Monitoring Pospolitych Ptaków Lęgowych.

Tegoroczna zima może nie była szczególnie mroźna i śnieżna, ale nie była też zapowiadaną
„zimą stulecia” (na szczęście), jednak ptakom na pewno dała się we znaki. Uczniowie z Młodzieżowej
Grupy Badawczej Ptaków Wysypisk „Kania” postanowili nieco wspomóc swoich latających przyjaciół. W trakcie zimowych wycieczek do ZUOK-u dokarmiali ptaki w postawionym w listopadzie z pomocą p.
Leona Paszkowskiego karmniku. Takiej obfitości pokarmu awifauna przebywająca na terenie zakładu nie
widziała chyba nigdy: ziarna różnego rodzaju, słonecznik, kukurydza, słonina, kulki tłuszczu z ziarnami
itp. Z ukrycia obserwowaliśmy zachowanie ptaków w „stołówce”.

W listopadzie konkurs „Ptasia ekstra – klasa” miał swoją recytatorską odsłonę. Po raz dziesiąty (konkurs obchodzi w tym roku jubileusz) spotkali się uczniowie, którzy przebrani za ptaki recytowali poezję o tematyce ornitologicznej. Wiersze obfitowały w historie o ptasich zwyczajach i środowisku życia wybranych gatunków. Opiewały także piękno naszych lasów, łąk i pól oraz różnych gatunków ptaków, jakie w nich żyją. Niektóre z wierszy kończyły się uniwersalnym morałem, który opowiedziany na przykładzie zwierząt może odnosić się również do ludzi.