Jedną z ulubionych lektur uczniów są "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego. Książka opowiada o trójce bohaterskich przyjaciół - Janku, Maćku i Tadeuszu, którzy poświęcili swoje młode życie, byśmy mogli dziś żyć w wolnej Polsce.
Na podsumowanie cyklu lekcji z utworem uczniowie klasy 8a wykonali mural upamiętniający bohaterów. Niektórzy wczuli się w postać Rudego i malowali żółwie, które wzywały Polaków do powolnej pracy dla Niemców. Inni,jak Alek czy Zośka, wypisywali, hasła , np."Tylko świnie siedzą w kinie","Jedźcie sami do Niemiec", lub malowali znaki Polski Walczącej. Pojawiły się także pojęcia związane z lekturą - AK, sabotaż, dywersja, Szare Szeregi, PLAN, Pawiak, akcja pod Arsenałem.
Jedna z uczennic - Julia Bogucka, napisała wiersz, w którym wyraziła wdzieczność wszystkim tym, którzy walczyli w czasie drugiej wojny światowej z hitlerowcami.
Miesiąc październik to w naszych parafiach czas modlitwy różańcowej. Jak co roku w naszej szkole odbył się konkurs pt. Mój różaniec. W tym roku udział w konkursie polegał na sfotografowaniu różańca, na którym modlą się domownicy. Z każdym różańcem wiąże się jakaś historia danej rodziny. Nadal możemy modlić się na różańcu powierzając naszych zmarłych Miłosierdziu Bożemu. Dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu, każdy otrzyma dyplom i pamiątkę. 
Zapraszamy Wszystkich do obejrzenia prezentacji związanej z nadchodzącą 1 listopada Uroczystością Wszystkich Świętych: 
Nasza Szkoła nawiązała współpracę z Centrum Profilaktyki Uzależnień i Integracji Społecznej w Giżycku. Efektem tego, jest cykl zajęć pozalekcyjnych skierowanych do uczniów w zakresie profilaktyki uzależnień od środków psychoaktywnych. Celem spotkań jest zwiększenie poziomu wiedzy dzieci i młodzieży na temat dotyczący uzależnień i nie tylko. Dzieci poznają również sposoby , jak radzić sobie z agresją, złością, stresem czy negatywnymi emocjami. Nauczą się asertywności oraz rozwijania mocnych stron swojej osobowości. Za nami już pierwsze zajęcia, na których była fajna zabawa, ćwiczenia integrujące grupę, wykonanie wizytówek, ustalenie kontraktu- czyli zasad obowiązujących podczas zajęć. Towarzyszyła temu wesoła atmosfera sprzyjająca swobodnej rozmowie oraz wymianie ciekawych spostrzeżeń i uwag. Kolejne zajęcia , mimo że w nieco innej formie – bo zdalnej- z pewnością wyposażą uczestników w niezbędną wiedzę dotyczącą zagrożeń czyhających na młodych ludzi, a także sposobów walki z nimi.
W ramach zajęć rozwijających zainteresowania, dzieci uczęszczające do świetlicy szkolnej miały okazję odkrywać tajniki fizyki, a raczej poznać ciecz, która przeczy jej prawom. Na zajęciach poznaliśmy płyn, który zachowuje się jak ciecz, ale kiedy dostarczymy jemu energii, np.: zaczniemy go ugniatać, możemy zrobić z niego kulkę. Na zajęciach poznaliśmy właściwości cieczy nienewtonowskiej. Zabawa była przednia. Na początku bawiliśmy się cieczą, jak zwykłym, gęstym płynem, gdyż jest ona bardzo przyjemna w dotyku: przelewaliśmy przez ręce, robiliśmy z niej fontannę, czy wzajemnie oblewaliśmy sobie dłonie. Następnie, chcieliśmy zobaczyć jak mocno ciecz rozpryśnie się, kiedy w nią uderzymy. I tu pojawił się problem... Ciecz nie rozprysła się, a nas zabolały dłonie. Nasza ciecz zachowała się jak ciało stałe i poczuliśmy, jakbyśmy uderzyli dłonią w stół!!! Trochę zabolało :) Udało nam się również zrobić z naszego "ciasta" kulkę. Tak długo jak ugniataliśmy ciecz w rękach, tak długo zachowywała się ona jak plastelina lub modelina. Kiedy jednak przestawaliśmy ją ugniatać, nasza kulka od razu przepływała między palcami. Wszystkim polecamy zabawę i eksperymenty z cieczą nienewtonowską :)
Staje się już tradycją, że w Europejskim Tygodniu Kodowania na języku polskim uczniowie pod okiem pani Justyny biorą w nim udział. Tym razem nauczycielka zaproponowała swoim szóstoklasistom rozszyfrowywanie zadań związanych z lekturą "Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi". Młodzież mierzyła się z wiadomością zapisaną alfabetem Morse'a oraz szyfrem masońskim. Niełatwym zadaniem okazało się uzupełnienie QR kodu, który prowadził do kolejnego polecenia. Uczniowie musieli także pogłówkować nad piktogramami, które trzeba było dopasować do wydarzeń z utworu. Zaangażowanie w zajęcia było ogromne, co w pełni oddają zdjęcia. 
15 października obchodzimy Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Dzień szczególny, bo to, co zdaje się być gdzieś, do końca nie wiedzieć gdzie, zaczyna nas zastanawiać. Nieczęsto widujemy osoby niedowidzące lub niewidome wchodząc do sklepu, idąc chodnikiem. Na pewno też nie zastanawiamy się jak wyglądałoby nasze życie, gdyby ta niepełnosprawność stała się moim udziałem. Dlatego cały ubiegły tydzień był poświęcony zagadnieniom związanym z niedowidzeniem i niewidzeniem. Wybrane klasy podczas lekcji wychowawczych miały okazję nieco bliżej i dokładniej przyjrzeć się tym zagadnieniom. Dzięki zaangażowaniu nauczycieli uczniowie mogli wejść w rolę osoby pozbawionej wzroku, rozpoznawali przedmioty za pomocą innych zmysłów, głównie dotyku. Oglądali też film edukacyjny przygotowany przez Polski Związek Niewidomych, który pokazał nam, że dysfunkcja wzroku nie wiąże się z brakiem samodzielności, bezradnością. Niewątpliwie życie wymaga wówczas opanowania innych umiejętności, ale także osoba niedowidząca czy niewidoma może być szczęśliwa. Uczniowie samodzielnie tworzyli wypukłe litery, potem próbowali je odczytać. Był to wstęp do nauki pisma Brailla. Okazało się, że to nie lada sztuka, by opuszkami palców wyczuć wypukłe punkty, a potem odczytać ich konfigurację, by dowiedzieć się, np. jak nazywa się dany lek. Wszyscy jednogłośnie przyznali, że potrzeba wielu lat wytężonej pracy, aby opanować tą trudną sztukę. Uczyli się również jak zostać przewodnikiem osoby niewidomej i na pewno poradzą sobie, gdy taka osoba będzie wymagała pomocy, np. na ulicy. Dowiedzieli się kim jest pies przewodnik, jak wygląda przygotowanie czworonoga do tej pracy, jak pomaga w codziennym życiu. Niektórzy uczniowie ubrali się w białe koszulki na znak integracji z osobami niewidomymi i niedowidzącymi oraz wykonali okazjonalne przypinki. W czasie zajęć pojawiło się mnóstwo pytań, np. Czy niewidomi grają w piłkę?, Skąd wiedzą gdzie na talerzu leżą ziemniaki, a gdzie kotlet?, Skąd wiedzą zalewając herbatę, że szklanka jest pełna? Niejednokrotnie wywiązywała się dyskusja, którą ożywiały, pokazywane przez nauczycieli, gadżety ułtwiające życie osobom z dysfunkcją wzroku. Zajęcia wywołały wiele emocji, ale w niejednym z nas wzbudziły też refleksje ... 
16 października , w miniony piątek, w Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu w Wilkasach tradycyjnie już odbył się Powiatowy Konkurs Ortograficzny „Gżegżółka” . Naszą szkołę reprezentowały : Aleksandra Dyduch (7b), Pola Sudnik (7b) oraz Aleksandra Aleksiejczuk (6c). Dziewczyny wygrały eliminacje szkolne, pisząc prawie bezbłędnie dyktando i tym samym pokonując rywali. W Wilkasach już tak łatwo nie było. Konkursowe dyktando, najeżone słownictwem urzędowym oraz wyrazami typu: półurzędnik, ćwierćurzędnik, nie-Polak czy quasi- elegancki okazało się naprawdę trudne dla wszystkich uczestników . Zwycięzca – reprezentant Szkoły Podstawowej nr 1 – popełnił w dyktandzie aż 13 błędów! I chociaż tym razem nie zajęliśmy żadnego miejsca na podium, ani indywidualnie, ani drużynowo, nasza Ola Aleksiejczuk znalazła się w „Złotej Dziesiątce” najlepszych uczestników konkursu, zajmując w nim 7 miejsce. A to na pewno dobrze rokuje na przyszłość. Mimo wszystko udział w tak szacownym konkursie był dla nas cennym doświadczeniem i ważną nauką. Na pewno nie popełnimy już błędu w wyrażeniu: Sejmik Województwa Warmińsko- Mazurskiego czy w pisowni wyrazu: sześćdziesięciosiedmioipółletni. 
Kto zna stare zabawy integracyjne takie jak "Raz, dwa, trzy baba jaga patrzy" lub "ciuciubabka"? Czy mozna miło spędzić czas w szkole między lekcjami? Oczywiście, że jest to możliwe. Wystarczy drobny impuls i zabawa jest znakomita. Uczniowie klasy 7b za namową dyżurującej nauczycielki, p. K. Wójtowicz-Pac, uczestniczyli w grze ruchowej. Młodzież zapomniała o telefonach i śmiechu było co niemiara. Jedynym minusem było to, że przerwa minęła błyskawicznie.
2 października obchodziliśmy Światowy Dzień Tabliczki Mnożenia. Prawie wszyscy uczniowie naszej klasy IV a byli ubrani w koszulki z działaniami z tabliczki mnożenia. Poza tym świetnie bawiliśmy się podczas rywalizacji o tytuł Mistrza Tabliczki Mnożenia. Wszyscy chcieli nim zostać, ale wiadomo, MISTRZ jest tylko jeden. Został nim Nikodem Szumarski. Brawo! 
Mówimy NIE hejtowi! Takie hasło było omawiane 13 października na godzinie wychowawczej w klasie IVb (wychowawca: Katarzyna Wójtowicz-Pac). Dzieci miały okazję obejrzeć spot oraz porozmawiać na temat hejtu z zaproszonymi gośćmi: panią Katarzyną Karolską, pracownikiem Urzędu Miasta oraz panią Iwoną Chruścińską, funkcjonariuszem Policji. Wykład okazał się bardzo ciekawy, uczniowie chętnie uczestniczyli w dyskusji i mieli trafne spostrzeżenia.
5 października obchodzimy Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Jest to czas, kiedy pragniemy pokazać społeczeństwu, że wśród nas żyją osoby niedowidzące i niewidome. Chcemy bliżej poznać ich, może na pierwszy rzut oka odmienny, ale jakże fascynujący świat. W tym roku, podobnie, jak w ubiegłym, włączamy się w kampanię społeczną JA NIE WIDZĘ CIEBIE, TY ZOBACZ MNIE zapoczątkowaną przez SOSW dla Dzieci i Młodzieży Słabo Widzącej i Niewidomej w Bydgoszczy. Celem kampanii jest budowanie pozytywnych postaw społeczeństwa wobec osób niepełnosprawnych, w szczególności niedowidzących i niewidomych oraz pokazanie ich problemów, a także radości. Przez cały tydzień w naszej szkole będą się odbywały zajęcia pokazujące specyfikę funkcjonowania osób z dysfunkcją wzroku. Dowiemy się kim jest osoba niedowidząca i niewidoma. Jakie przedmioty ułatwiają codzienne życie, np. płynomierz, zegarek z dźwiękiem, bajki z audiodeskrypcją. Spróbujemy poczytać Braillem. Za tydzień zdamy relację, jak wyglądała kampania "Ja nie widzę Ciebie, Ty zobacz mnie"
14 października 1773 roku na mocy uchwały Sejmu powstała Komisja nad Edukacją Młodzi Szlacheckiej Dozór Mająca, czyli obecnie nazywana Komisja Edukacji Narodowej. Była to zarazem pierwsza w Polsce jak i w całej Europie władza oświatowa o charakterze współczesnego ministerstwa oświaty publicznej. Dzień Edukacji Narodowej, tradycyjnie, zwany Dniem Nauczyciela funkcjonuje w Polsce od 1982 roku jako święto wszystkich pracowników oświaty. Wprowadzono je ustawą – Karta Nauczyciela z 1982 r. 13 października 2020 roku, dzień przed świętem Komisji Edukacji Narodowej, przyszliśmy do szkoły ubrani na galowo. Chcieliśmy w ten sposób podkreślić wyjątkowość tego dnia. Rozmawialiśmy na temat genezy i znaczenia KEN. Złożyliśmy życzenia naszej pani wychowawczyni Janinie Morskiej, dyrekcji oraz nauczycielom. Zdajemy sobie sprawę z tego, jak ogromny trud i zaangażowanie, zwłaszcza w obecnym czasie pandemii, wkładają pracownicy oświaty, byśmy mogli się rozwijać, a w przyszłości realizować swoje marzenia. Jeszcze raz wszystkim nauczycielom – DZIĘKUJEMY!!! 
Ten dzień mógłby mieć różne nazwy: Dzień Inspirujących Spacerów, Dzień Odkrywania, Dzień Kreatywnych Działań – wszystko zależy od tego, jaki pomysł na jego spędzenie znajdą nauczyciele i ich uczniowie. Nosi jednak inną nazwę: to Dzień Pustej Klasy. Obchodzimy go rokrocznie (zawsze w trzeci piątek czerwca) i jest wyjątkowym, międzynarodowym świętem edukacji na świeżym powietrzu. W tym roku z powodu pandemii nie mógł się odbyć w czerwcu, więc świętowaliśmy go 25 września. Celem tego dnia jest wyjście z sal lekcyjnych i przeprowadzenie zajęć na świeżym powietrzu, by pokazać, że uczyć można się wszędzie. Klasa 8a skorzystała z tego dnia ze swoją nauczycielką języka polskiego p. Justyną Kozłowską.Opuściła szkolne mury i udała się na trybuny przy szkolnym boisku do koszykówki. Tego dnia ósmoklasiści mieli wygłosić przemówienia na ważne dla nich sprawy: zdrowe odżywianie, obrona praw zwierząt czy tolerancja. Mogli poczuć się jak starożytni mówcy na agorze. Liczyła się nie tylko treść, ale także prezencja, modulacja głosu, umiejętność oddziaływania na odbiorcę. Każde wystąpienie było nagradzane brawami, bo, nawet jeśli nie było wybitne, wymagało od wielu uczniów odwagi, by wystąpić przed kolegami i koleżankami, i podzielić się swoimi poglądami, czasami kontrowersyjnymi. Tego dnia okazało się, że godzina lekcyjna jest stanowczo zbyt krótka z dwóch powodów:1. nie wszyscy mogli się zaprezentować, 2. czas na świeżym powietrzu płynął szybciej :) 